Mé e le mê amìše gnèveme a ca’ da una vacànsa a Rapallo.
Ala stasiòn un bèl tempuralòn, insì, al’impruìs.
Dòpu mešùra el se càlma e vèn d’i bèi ciàri d’acqua.
Tǜte cuntènte, cun in tésta un fulàr ’ndème šu da le scàle de la stasiòn e se truème denànse un grüpète de fiöi che parìva ch’i vurèvun vütàne a purtà le valìs, ma a un certu mumènte sème sentìde ‘nda a la vìta, j ̆ àn mis le man ’ndle nòste bùrse e i n’àn rubàde i nòsti bursén.
Del rubamente se sème acòrte sul treno e sème rüvade a ca’ in bulèta.
Gh’èveme le face strafümàde e sème fài ’gnì i curài: no de pèrle ma de ràbia!
El dì adré ème fai denùncia ai Carabinieri e, per furtǜna, la stemàna dòpu j ̆ àn truàde i nòsti bursén: vödi, naturalmente!
Gràsie Rapallo.

Piera Negri Piacentini